Փոքրիկ Համոն ու բոլորը
Շինարարներ են փոքրիկ,
Նրանց բախտից լավն է օրը`
Կիսամերկ են ու բոբիկ:
Անձրև չկա,քամի չկա,
Թե փոշի ու ամպ հանի,
Գործը պիտի առաջ գնա,
Թե որ գլուխ չպահի:
Հող են մաղում,ջուր են բերում,
Փոշոտած ձեռ ու երես,
Ոտնաչափ պարիսպ շարում,
Չմտնես անարգել ներս:
Էլ քար չկա,էլ փայտ չկա,
Հողն էլ կարծես վերջացավ,
Գործը կիսատ ինչպես մնա,
Խաղն ավելի թեժացավ:
Աջ են վազում,ձախ վազ տալիս,
Փոքրերին ով չի ների,
Քար ու փայտ են առած գալիս`
Ումն ուզում է թող լինի:
-Ով կապրի այս նոր պալատում,
-Չէ,ասես լինի կրկես,
Ոստնեց` քանդեց բակի կատուն
Շինությունն ու -ուր ծլկեց:
Комментариев нет:
Отправить комментарий