ՄՈՒԿ ՈՒ ԿԱՏՈՒ

Արի <մուկ ու կատու>  խաղանք,

Ես կատուն եմ,

Ինչքան պիտի սոված մնանք,

Մի բան ուտեմ:

Դե,շուտ փախիր,վազիր արագ,

Փորձեմ  բռնել,

Շատ եմ սիրում հաց ու կարագ`

Ու կաթ  խմել:

Հերթով փոխվենք`մուկ` թե կատու,

Խաղը տևի,

Պիտի ուտես հիմա էլ դու

Հացն ափսեի:

Ուտենք-խմենք,բան չմնա,

Որ մեծանանք,

Մուկը  կատվին  ընկերանա`

Հանգստանանք:

ՉՏԶԶԱՔ

Ցուլը դարձավ տիրակալ

Կանաչ բացատի,

Փարթամ խոտ, լճակ էլ կար`

Կեր,խմի- ապրի:

Մոտ չէր թողնում ոչ մեկին

Թե բացատ մտնեն,

Առնում էր սուր պոզերին

Գցում դես ու դեն:

Նապաստակ,այծ ու եղնիկ

Նայում են հեռվից,

Նա` մեծ, ու իրենք`փոքրիկ,

Նեղանան  ումից:

Ճանճն այդ մասին իմացավ`

-Չտզզաք,-ասաց,

Ճեղքեց օդն –առաջ անցավ

Աննկատ,կամաց:

Նստեց  ցուլի ճակատին`

Թե աչքը մտներ,

Ցուլի պոզերն ահագին

Դեռ պիտի պտտեր:

Բզզում տեղին-անտեղին

Ականջին ցուլի,-

-Որ դարձել է իր գերին`

Ու էլ ելք չունի:

Ցուլն հարվածեց պոզերով,

Կճղակով փորեց,

Ինչ արեց ուժի զոռով

Ճանճը չզոհվեց:

Թռավ նրա գլխից վեր,

Մեջքը տրորեց,

Ցուլը շատ էր վրդովել,

Ու ելք որոնեց:

Տրտինգ արեց-փախս տվեց

Ցուլը  բացատից,

Ճանճը նրան բաց թողեց `

Կշտացած  խաղից:

ՄԻ ՃԱՄՓՈՎ ԵՆՔ ԳՆԱԼՈՒ

Բադիկները  ինն  են,

Ձվից նոր են դուրս ելել,

Քաղցից ինչպես չնեղվեն,

Սոված օր են  գլորել:

-Իջեք ներքև,իմ ճուտեր,-

Կռնչում էր մայր բադը,-

Ձեզ պիտի տամ ես նվեր`

Կանաչ արտն ու լճակը:

Բադիկները լսեցին,

Խոստումները մայր բադի,

Փչակից  ցած նետվեցին`

-Ումն  է կանաչը արտի:

-Ումն է ջուրը լճակի,-

Հրմշտեցին մեկմեկու,-

Թող մայր բադը մտածի,

Ում տա` մեկ, ում` տաս-երկու :

-Մի ճամփով ենք գնալու,-

Ասաց մայր բադը  սիրով,-

Արտը ինձ է մնալու,

Լիճն էլ  քաղցր իր ջրով:

ԱՏԱՄՀԱՏԻԿ

Հատիկ հատիկ,ատամհատիկ,

Մրգեր ,կոնֆետ, գիրք ու գրիչ,

Այսքան  գունեղ,այնքան զատիկ,

Մկրատ, ասեղ,մատիտ- սրիչ:

Այս բոլորը քոնն են փոքրիկ,

Դե,վերցրու որը կուզես,

Քո մի հատիկ  ատամով ձիգ`

Կծել, ջարդել-չանես-չուզես:

Բերանդ փուչ բան  չտանես,

Ինչ ասես կա  ձեռքիդ մոտիկ,

-Նոր ատամներ պիտի հանես,-

Շնորհավոր Ատամհատիկ: