Բադիկները ինն
են,
Ձվից նոր են դուրս ելել,
Քաղցից ինչպես չնեղվեն,
Սոված օր են գլորել:
-Իջեք ներքև,իմ ճուտեր,-
Կռնչում էր մայր բադը,-
Ձեզ պիտի տամ ես նվեր`
Կանաչ արտն ու լճակը:
Բադիկները լսեցին,
Խոստումները մայր բադի,
Փչակից ցած
նետվեցին`
-Ումն է կանաչը
արտի:
-Ումն է ջուրը լճակի,-
Հրմշտեցին մեկմեկու,-
Թող մայր բադը մտածի,
Ում տա` մեկ, ում` տաս-երկու :
-Մի ճամփով ենք գնալու,-
Ասաց մայր բադը սիրով,-
Արտը ինձ է մնալու,
Լիճն էլ քաղցր
իր ջրով:
Комментариев нет:
Отправить комментарий