ՊԱՐԾԵՆԿՈՏ ՄԱՐԾԵՆԿՈՏԸ
Մարծենկոտը այնքան էլ չէր հավանում իր անունը: Ասես մայր կապիկը կարգին անուն չէր լսել, որ իրեն անվաներ: Չէ որ, մայր կապիկը շատ լավ լսողություն ուներ: Դե, ասենք թո՛ղ իր անունը լիներ Վագրիկ`լսած կլիներ: Ի՞նչն էր պակաս: Մի՛ն իրեն նայեք, մե՛կ էլ էդ վագր կոչեցյալին կարող եք չնայել: Կամ էլ` ինքն ինչո՞վ էր պակաս առյուծ արքայից: Մայր կապիկը թո՛ղ իր անունը Արքա դներ: Ա՜խր նա կարող էր, չէ՞, իրեն հարցնել, հետո նոր անվանակոչել: Հայր կապիկն էլ հետաքրքիր է` ինչպե՞ս կարող էր չմիջամտել, երբ հարցն իր անվան շուրջն
էր` Մարծենկո՜տ: Չէ՛, հնչեղ չէր անունը: Բայց դա դեռ քի՛չ էր, իրեն Պարծենկոտ էլ էին կանչում: Ի՞նչ էր արել որ` շնաձուկ էր կերել:
-Հե՜յ, լսում եք,- թռչելով ճյուղից - ճյուղ, մի ծառից մյուսին, ձայնում էր Մարծենկոտը: - Ես շնաձուկ եմ կերել: Մե՛կ, երկո՛ւ, երե՛ք,- մատների վրա հաշվելով նորից էր ձայնում կապիկը,- երե՛ք հատ շնաձուկ եմ կերել:
Ով լսում էր, զարմանում էր` սրան նայես, թե՛ սրա կերածին:
-Սրա քաշի՛ն նայիր, մի երկու կիլոգրամ հազիվ լինի, բայց ասում է շնաձուկ է կերել,- ուզում էր չհավատալ գոմեշը: Նա գիտեր, որ մի քանի հարյուր կիլոգրամ է կշռում ամենափոքր շնաձուկը:
-Բա բոյը, ասե՛ս թզուկ լինի, մեկ մետրից էլ կարճ է,- աչքը նրանից չկտրելով ուզում էր չհավատալ ակնոցավոր օձը:
-Ե՜ս շնաձուկ եմ կերել` մե՜կ, երկո՜ւ, երե՜ք,- ամբողջ կոկորդով ծղրտում էր Մարծենկոտը, թե ինչ է` ողջ աշխարհն իմանար:
Ձենը հասավ կոկորդիլոս Գենային: Հա էլի, ճիշտ էր հիշում, Գենա էր կոկորդիլոսի անունը: Նա վարարած գետի ջրերով եկել, տապ էր արել էն ծառի տակ, որի վրա Մարծենկոտն էր:
-Որտե՞ղ ես շնաձուկ կերել, արի գնանք միասին ուտենք,- նրան երկար չհամբերեց Գենան:
Մարծենկոտը` պարծենկո՛տ, բայց շատ վախկոտն էր: Նա խելքը շնաձկան հետ հո չէ՞ր կերել, որ Գենայի հետ ջրիկ ճամփա գնար: Չէ՛, չէր մտնի ափերից ելած ջրերի մեջ: Ծառերի բարձունքից կսպասեր այնքան, մինչև ջուրը նորից հետ քաշվեր`թեկուզ դա շաբաթներ տևեր: Կոկորդիլոս Գենան էլ ոնց եկել էր ջրի հետ, թո՛ղ այնպես էլ հեռանար:
-Երբ ջուրը հետ քաշվի անտառից, կգնամ փռված ու արևերես դուրս ելած ջրախոտերում, նորից շնաձկներ փնտրելու: Քանի դեռ նրանք խոշոր մաշկաթաղանթով պատված ձկնկիթներ են, ես կշարունակեմ ուտել, մի լավ կուտեմ,- որոշեց այլևս անձայն պարծենկո՛տ Մարծենկոտը:
