Քարե որդ է ասես

Այս հսկա սողունը,

Չոր ու կոշտ է մաշկը,

Գետի մեջ է տունը:

Ատամ է ցույց տալիս

Երախը բաց ,թե `փակ,

Ջրի տակ պահ գալիս,

Ահագին ժամանակ:

Թե որ գետն են մտնում

Եղնիկ,ցուլ կամ քարայծ,

Ջրի խորքից ցատկում,

Ու համփում է հանկարծ:

Ջրախեղդ է անում

Երախն առած որսին,

Դու լավ ես ճանաչում

Կոկորդիլոսին:

ԳԵՏԱՁԻ

Գետի արքա է ասես

Բուսակեր այս կենդանին,

Հաստակաշի,ծանր ու մեծ

Գլուխը կախ իր բանին:

Ջրիմուռներ է գտնում

Գետի հատակից

Ջրի մեջ օրը մթնում`

Արածում ափից:

ՈՒՂՏ

Ասես նավ է կենդանի

Անապատի ավազին,

Մեջքին սապատ նա ունի

Ու բրդոտ է ահագին: 
Փշոտ խոտեր է ուտում,

Ծարավ մնում  օրերով,

Քարվանի հետ  գնում,

Ծանր ու մեծ բեռներով: